Πέμπτη 11 Σεπτεμβρίου 2008

Γέφυρες Πολιτισμού στη Λιβαδειά



«Ζεστό» Σαββατοκύριακο προβλέπεται από πλευράς εκδηλώσεων. Στα πλαίσια των εκδηλώσεων «Τροφώνια 2008» μη χάσετε τις παρακάτω εκδηλώσεις:

Το Σάββατο 13 και Κυριακή 14 Σεπτεμβρίου στον πεζόδρομο της Κρύας τα (μεγάλα;) παιδιά μπορούν να παίξουν στα υπαίθρια εργαστήρια ζωγραφικής, χειροτεχνίας, κατασκευών και παιχνιδιών.
Στον Πεζόδρομο της Μπουφίδου μπορείτε να παρακολουθήσετε υπαίθρια έκθεση φωτογραφίας.

Το Σάββατο 13 Σεπτεμβρίου στις 22:30 μ.μ. στο Ανοιχτό Θέατρο Κρύας μη χάσετε την παράσταση Flamenco en vivo


Την Κυριακή 14 Σεπτεμβρίου στις 11:30 π.μ. στο Συνεδριακό Κέντρο Κρύας διοργανώνεται ημερίδα με θέμα «Περιβαλλοντική Ευαισθητοποίηση Παιδιών με διαφορετικό Πολιτισμικό υπόβαθρο». Ένα διαφορετικό διατοπικό σχέδιο συνεργασίας.


Στις 14:00 - 19:30 μ.μ θα διεξαχθεί σεμινάριο χορού Flamenco!!! από τη Celia Rojaas (Σχολή Burn the floor)
Στις 20:30 στο Ανοιχτό Θέατρο Κρύας θα έχουμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε την μουσική παράσταση «Rom: Μελωδικά Αστέρια» με την Νικολέτα Αναστασίου με τσιγγάνικη μουσική από όλη την Ευρώπη με Ελληνικό στίχο.
Στις 21:30 μ.μ. στα πλατάνια του Ξενία θα παρουσιαστεί η αφηγηματική μυθιστοριοποίησηΗ φωνή των δέντρων” με αφηγητή τον εξαιρετικό Στέλιο Πελασγό

Στις 22:15 μ.μ. στο Ανοιχτό Θέατρο Κρύας θα έχουμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε την ενδιαφέρουσα μουσική παράσταση «Ταξίδι στην Ανατολή». Μια μουσική διαδρομή με τους εξαιρετικούς μουσικούς: Χρήστο Τσιαμούλη (ούτι), Νίκο Σαραγούδα (ούτι), Χαΐκ Γιατζιζιάν (ούτι) και τοπικούς τσιγγάνους μουσικούς



8 σχόλια:

Unknown είπε...

το εξαιρετικό σε αυτές τις εκδηλώσεις είναι ότι έχουν να κάνουν με τη διαφορετικότητα κάτι το οποίο η κοινωνία δεν δέχεται τόσο εύκολα πιά. καιρός να θυμηθούμε το παλιό αλλά καλό τσιτάτο "όλοι ίσοι , όλοι διαφορετικοί". Μόνο μέσα από την αλληλεπίδραση των πολιτισμών θα οδηγηθούμε σε ένα νέο πολύχρωμο πολιτισμό.

Ανώνυμος είπε...

Η ιστορία έχει δείξει πως αυτή η πόλη δεν "ανοίγει" εύκολα την πόρτα της στις καινοτομίες, εκτός εάν υπάρχει κάποιο όφελος! Οι τσιγγάνοι έχουν αποβεί "χρήσιμοι" και σε παλαιότερες εποχές!! Μακάρι όμως αγαπητέ μου φίλε να έχουν αλλάξει τα πράγματα και να με διαψεύσει το μέλλον. Μακάρι να μην έχει ποτίσει η ψυχή αυτής της πόλης με το σκούρο χρώμα του κινήτρου...
Κι αν μη τι άλλο, μακάρι να πολλαπλασιαστή η προσέλευση του αποφασισμένου κόσμου αυτό το διήμερο!!!

Blog Team ΛΙΒΑΔΕΙΑΣ είπε...

@ dreamer
Λυπάμαι δεν πρόλαβα να γράψω κάτι.

Blog Team ΛΙΒΑΔΕΙΑΣ είπε...

@ friedrich
μεγάλο κεφάλαιο ανοίγεις. Θέλω πολύ να το συζητήσουμε. Όπως επίσης και τις εκδηλώσεις των Τροφωνίων και την προσέλευση του κόσμου. Είμαι πολύ απογοητευμένος. Τις επόμενες μέρες θα ανεβάσω ένα θέμα που επεξεργαζόμαστε σχετικά με τον πολιτισμό.

Unknown είπε...

dreamer δυστυχώς έχεις δίκιο. μου φαίνεται έχω αρχίσει να ξεχνάω επιλεκτικά , ίσως γιατί πολύ θα ήθελα να ήταν όλα αυτά ψέματα. Η προσέλευση κόσμου στις εξαιρετικές και με ελεύθερη είσοδο εκδηλώσεις ήταν απαγοητευτική άρα μάλλον το σκούρο χρώμα είναι μέρος των χρωμοσωμάτων αυτής της πόλης.

Unknown είπε...

βέβαια πάντα υπάρχει ένα μικρό γαλατικό χωριό που αντιστέκεται και θα αντιστέκεται πάντα ....

Ανώνυμος είπε...

Ευτυχώς ναι!!!
Κι αυτό σώζει τους χρωματιστούς ονειροπόλους ξεχασιάρηδες αυτής της πόλης...
Όλους αυτούς που πέσανε μικροί στη χύτρα με το μαγικό φίλτρο και αντιστέκονται, κυρίως στη μονοχρωμία της ζωής.

Ανώνυμος είπε...

Οι πιο πιστοί θεατές!
Ένα μικρό θεατράκι κυκλωμένο από βράχια κι από πάνω ο ουρανός.
Η ψυχή λικνίζεται καθώς μια αρμένικη μελωδία απλώνει τα διάφανα πέπλα της στο χώρο, το ούτι του Γιατζιζιάν!
Τα βράχια αφουγκράζονται μαγεμένα και σα να γέρνουν τα κεφάλια τους στο πλάι αναπολώντας τη νεότητά τους...
Πόσες και πόσες μελωδίες! Πόσες φωνές! Πόσες λέξεις! Πόσα βήματα! Πόσες ανάσες! Πόσες σιωπές κρατούν τα βράχια πάνω τους!
Άλλα γαντζωμένα στα νύχια τους, άλλα σφηνωμένα στις εσοχές τους, άλλα κρεμασμένα με κορδέλες στις κόγχες τους.
Μετά από κάθε παράσταση τα βράχια λάμπουν από χαρά κι αν τύχει να τα αγγίξεις είναι μαλακά. Δεν έχουν αιχμές, δεν έχουν βάρος, γυαλίζουν στο φως των αστεριών γεμάτα ευτυχία...
Κάποια τολμηρά κομμάτια τους που πέφτουν κάποτε στο ποτάμι γεμίζουν και το νερό με μουσικές και λέξεις... μακριά ως τη θάλασσα.
Η μουσική ταξειδεύει...

Ένα χειροκρότημα στα βράχια!