Σάββατο 13 Δεκεμβρίου 2008

Τις Ημέρες εκείνες έκαναν σύναξη μυστική τα παιδιά

Συγκλονιστικά επίκαιρος ο Οδυσσέας Ελύτης!!!



ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ

ΤΑ ΠΑΘΗ

ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΤΡΙΤΟ

Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΞΟΔΟΣ
ΤΙΣ ΗΜΕΡΕΣ εκείνες έκαναν σύναξη μυστική τα παιδιά

και λάβανε την απόφαση, επειδή τα κακά μαντάτα
πλήθαιναν στην πρωτεύουσα, να βγουν έξω σε δρόμους και σε πλατείες
με το μόνο πράγμα που τους είχε απομείνει: μια παλάμη τόπο κάτω από τ' ανοιχτό πουκάμισο,
με τις μαύρες τρίχες και το σταυρουδάκι του ήλιου. Όπου είχε κράτος κι εξουσία η Άνοιξη.
Και επειδή σίμωνε η μέρα που το Γένος είχε συνήθιο να γιορτάζει τον άλλο Σηκωμό,
τη μέρα πάλι εκείνη ορίσανε για την Έξοδο.
Και νωρίς εβγήκανε καταμπροστά στον ήλιο, με πάνου ως κάτου απλωμένη την αφοβιά σα σημαία,
οι νέοι με τα πρησμένα πόδια που τους έλεγαν αλήτες.
Και ακολουθούσανε άντρες πολλοί, και γυναίκες, και λαβωμένοι με τον
επίδεσμο και τα δεκανίκια. Όπου έβλεπες άξαφνα στην όψη τους τόσες χαρακιές,
πού 'λεγες είχανε περάσει μέρες πολλές μέσα σε λίγην ώρα.
Τέτοιας λογής αποκοτιές, ωστόσο, μαθαίνοντες οι Άλλοι, σφόδρα ταράχθηκαν.
Και φορές τρεις με το μάτι αναμετρώντας το
έχει τους, λάβανε την απόφαση να βγουν έξω σε δρόμους και σε πλατείες,
με το μόνο πράγμα που τους είχε απομείνει:
μία πήχη φωτιά κάτω απ' τα σίδερα, με τις μαύρες κάνες και τα δόντια του ήλιου.
Όπου μήτε κλώνος μήτε ανθός, δάκρυο ποτέ δεν έβγαλαν.
Και χτυπούσανε όπου να 'ναι, σφαλώντας τα βλέφαρα με απόγνωση.
Και η Άνοιξη ολοένα τους κυρίευε.
Σα να μην ήτανε άλλος δρόμος πάνω σ' ολάκερη τη γη, για να περάσει η Άνοιξη
παρά μονάχα αυτός, και να τον είχαν πάρει αμίλητοι, κοιτάζοντας πολύ μακριά, πέρ' απ' την άκρη της
απελπισιάς, τη Γαλήνη που έμελλαν να γίνουν, οι νέοι με τα πρησμένα πόδια που τους έλεγαν αλήτες,
και οι άντρες, και οι γυναίκες, και οι λαβωμένοι με τον επίδεσμο και τα δεκανίκια.
Και περάσανε μέρες πολλές μέσα σε λίγην ώρα. Και θερίσανε πλήθος τα θηρία,
και άλλους εμάζωξαν. Και την άλλη μέρα εστήσανε στον τοίχο τριάντα.

ς΄

ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ήλιε νοητέ * και μυρσίνη συ δοξαστική μη παρακαλώ σας μη * λησμονάτε τη χώρα μου! Αετόμορφα έχει τα ψηλά βουνά * στα ηφαίστεια κλήματα σειρά και τα σπίτια πιο λευκά * στου γλαυκού το γειτόνεμα! Της Ασίας αν αγγίζει από τη μια * της Ευρώπης λίγο αν ακουμπά στον αιθέρα στέκει να * και στη θάλασσα μόνη της! Και δεν είναι μήτε ξένου λογισμός * και δικού της μήτε αγάπη μια μόνο πένθος αχ παντού * και το φως ανελέητο! Τα πικρά μου χέρια με τον Κεραυνό * τα γυρίζω πίσω απ' τον Καιρό τους παλιούς φίλους καλώ * με φοβέρες και μ' αίματα! Μα 'χουν όλα τα αίματα ξαντιμεθεί * κι οι φοβέρες αχ λατομηθεί και στον έναν ο άλλος μπαί * νουν εναντίον οι άνεμοι! Της Δικαιοσύνης ήλιε νοητέ * και μυρσίνη συ δοξαστική μη παρακαλώ σας μη * λησμονάτε τη χώρα μου!

Παρασκευή 12 Δεκεμβρίου 2008

ΑΥΤΟΔΙΚΙΑ, Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΚΟΥΚΟΥΛΑ

Γινόμαστε μάρτυρες μιας κοινωνική έκρηξης – κοινωνικής αποδόμησης, προϊόν αγανάκτησης σταδιακά να προσλαμβάνει ανεξέλεγκτες διαστάσεις. Τα ΜΜΕ σπέρνουν σύγχυση και πανικό μπροστά σε ένα πολιτικό σύστημα που καταρρέει.

Καθημερινά τα μέσα παρουσιάζουν με τέτοιο τρόπο τις ειδήσεις που ουσιαστικά επιβραβεύουν πολίτες που παίρνουν τον νόμο στα χέρια τους. Καθημερινά παρακολουθούμε περισσότερους πολίτες στο δρόμο για να προστατεύσουν τις περιουσίες τους. Οι κρατικοί μηχανισμοί δεν έχουν την βούληση να προστατεύσουν περιουσίες και πολίτες και ρίχνουν λάδι στη φωτιά με τη χρήση παρακρατικών για την ενίσχυση της αυξανόμενης καταστολής.

Η αυτοδικία είναι η μεγαλύτερη απειλή αυτής της κρίσης. Μπορεί να πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις, όπως αποδεικνύει η ιστορία. Σε λίγο θα φοράμε όλοι κουκούλες και ότι ή όποιος μοιάζει να μας απειλεί θα το καταστρέφουμε.

Κύριε Καραμανλή είναι δική σας η ευθύνη. Πρώτος εσείς στις δηλώσεις σας επιβραβεύσατε τους ασκούς του αιόλου που άνοιξαν στην Πάτρα και δηλώσατε ότι «είναι καθήκον όλων μας να απομονώσουμε τα ακραία στοιχεία». Τώρα αυτό πολλαπλασιάζεται.

Σπέρνατε άνεμους, τώρα σπέρνετε ότι θερίσατε, θύελλες. Ο καιρός του νέου θερισμού έρχεται μαζί με τα χειρότερα. Κύριε πρωθυπουργέ, πληρωμένες πένες, καθοδηγούμενοι παρουσιαστές και όσοι πολίτες αυτοδικείτε έχετε την ευθύνη. Τα παιδιά σας σας βλέπουν.

H ανάρτηση δημοσιεύτηκε στο press.gr

Ρέκβιεμ για τον Ελικώνα

Όσο πανηγυρικά είχε απορριφθεί πριν απο 40 μέρες, εξίσου πανηγυρικά εγκρίθηκε χθές απο το Δημοτικό Συμβούλιο Λιβαδειάς, η εγκατάσταση αιολικού πάρκου στο κατάφυτο ελατόδασος της Μεγάλης Λούτσας σε απόσταση αναπνοής απο το Ζερίκι.

Χωρίς κανένα πρόσθετο στοιχείο εκτός απο την επίκληση της οικολογικής τους ανησυχίας για την Μεγαλόπολη, την Πτολεμαίδα και τον πλανήτη γή, οι ίδιοι σύμβουλοι που καταψήφισαν την προηγούμενη φορά, υπερψήφισαν χθές το σχετικό θέμα.

Το θέμα επανήλθε χωρίς καν να καταθέσει νέα αίτηση η εταιρεία και αυτή τη φορά το εισηγήθηκε ο Σ. Λαμπριτζής. Για την προσήλωσή τους στην προστασία του περιβάλλοντος, επιχειρηματολόγησαν επί μακρόν ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Η. Γκριτζάπης και οι σύμβουλοι της πλειοψηφίας Καλλιαντάσης και Αποστόλου.

Στην συζήτηση που διήρκησε πάνω απο μία ώρα, οι σύμβουλοι της αντιπολίτευσης Χ. Παλαιολόγος, Λ. Ανέστης, Ν. Κοτσικώνας, Γ. Πούλου, Β. Ζητουνιάτη και ο ανεξάρτητος Σ. Καλογήρου επεσήμαναν ότι αφού ολόκληρη η εδαφική περιφέρεια του Δήμου Λιβαδειάς αποτελεί χώρο εγκατάστασης αιολικών πάρκων, επείγει να προσδιοριστούν επακριβώς οι χώροι που μπορούν να εγκατασταθούν με χωροταξικά και περιβαλλοντικά κριτήρια και όχι να καταστρέφονται τα δάση γιατί έτσι βολεύει τον κάθε επιχειρηματία.

Κατά την συζήτηση αποδείχτηκε ότι θα κοπούν τα δένδρα για να ανοιχτούν χιλιόμετρα δρόμων για τη μεταφορά των Α/Γ αλλά και ότι οι γραμμές και οι πυλώνες μεταφοράς θα διασχίσουν πολλά χιλιόμετρα δάσους. Τονίστηκε ότι οι αιτήσεις είναι πάρα πολλές για τον Ελικώνα και ότι εφόσον γίνει η αρχή, η σοβαρή υποβάθμιση ή και η εξαφάνιση του δασικού οικοσυστήματος (απο πιθανές πυρκαγιές) είναι η πιο πιθανή εξέλιξη.
Παρόντες ήταν αρκετοί συμπολίτες μας που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα: τα μέλη του συλλόγου Ελικωνίων, ο πρόεδρος των οποίων κ. Λ. Κόλλιας, κατήγγειλε ότι κάθε προσπάθεια βιώσιμης ανάπτυξης του παραδοσιακού οικισμού θα υπονομευτεί οριστικά και υποστήριξε ότι οι Ελικώνιοι δεν διανοούνται ότι υπάρχουν σύμβουλοι απο τον Ελικώνα που να συναινούν σε μια τέτοια καταδίκη.

Παρόντες και εμείς, μέλη της Πρωτοβουλίας Πολιτών Λιβαδειάς που υποστηρίξαμε ότι η καταστροφή των δασών του Ελικώνα προκαλεί μεγαλύτερο περιβαλλοντικό κόστος απο το όφελος των αιολικών πάρκων. Επιπλέον τα αιολικά πάρκα δυστυχώς δεν θα υποκαταστήσουν καμμία ρυπογόνο πηγή ενέργειας και το περιβαλλοντικό τους όφελος ακυρώνεται στην πράξη απο την εγκατάσταση πολλαπλάσιων εργοστασίων με ορυκτά καύσιμα που σχεδιάζονται τόσο στη Βοιωτία όσο και στη χώρα.

Παρά τα επιχειρήματα και τις εκκλήσεις, όλοι οι σύμβουλοι της πλειοψηφίας μαζί με την Ν. Δημακοπούλου αλλά παραδόξως μαζί και με τον Λ. Ανέστη (που είχε διατυπώσει αντίθετη άποψη), αποφάσισαν δι' ανατάσεως των χειρών να ανατρέψουν την προηγούμενη απόφασή τους και να καταδικάσουν τον Ελικώνα προς όφελος των εταιρειών αιολικής ενέργειας αλλά και των εισπράξεων που αναμένουν απο αυτές.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ ΒΟΙΩΤΩΝ

Συνεχίζεται η δίκη της Καραβασίλη

ΤΟΛΜΗΣΕ ΝΑ ΠΕΙ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΡΚΙΝΟΓΟΝΟ ΕΞΑΣΘΕΝΕΣ ΧΡΩΜΙΟ ΚΑΙ ΔΙΩΚΕΤΑΙ!!!

Στο κλίμα της γενικευμένης αγανάκτησης και του θυμού που εκδηλώθηκε μετά την δολοφονία του μικρού Αλέξη, συνεχίζεται στην Σχολή Ευελπίδων (αίθουσα 4, προκάτ) η δίκη της Μαργαρίτας Καραβασίλη, τ. Γενικής Επιθεωρήτριας Περιβάλλοντος, αύριο Πέμπτη, 11 Δεκεμβρίου 2008, στις 9.00 το πρωί.

Η Μαργαρίτα Καραβασίλη κατηγορείται για συκοφαντική δυσφήμηση από τον νυν Γεν. Επιθεωρητή Περιβάλλοντος, κ. Γιάννη Δερμιτζάκη, για δηλώσεις της σε δύο εφημερίδες, τον Νοέμβριο του 2007, σχετικά με το μείζον θέμα της ρύπανσης του Ασωπού και της ευρύτερης περιοχής Οινοφύτων, την περίοδο που ανιχνεύθηκε το καρκινογόνο εξασθενές χρώμιο στον υδροφόρο ορίζοντα της περιοχής!

Αυτή η δίκη που άρχισε στα τέλη Σεπτεμβρίου του 2008 και όπως φαίνεται μάλλον θα υποδεχθεί και τον καινούργιο χρόνο! Στις 21 Νοεμβρίου 2008 διαβάστηκαν τα έγγραφα της δικογραφίας και για αυτό απαιτήθηκε ένα ολόκληρο πρωϊνό! Τα αποσπάσματα που διαβάστηκαν από την πλευρά της υπεράσπισης επιβεβαιώνουν απολύτως τους ισχυρισμούς που διατύπωσε η κα Καραβασίλη για τη ρύπανση του Ασωπού,την κατάσταση των ελέγχων, το ρόλο της Πολιτείας, αλλά και για τις δυσκολίες που αντιμετώπισε την περίοδο που ήταν επικεφαλής της νεοσύστατης Ειδικής Υπηρεσίας Επιθεωρητών Περιβάλλοντος.

Δεν χωρά αμφιβολία ότι η απομάκρυνσή της είχε ένα και μόνο σκοπό: Την "αλλαγή πλεύσης" της Υπηρεσίας αυτής προς "ελεγχόμενους" ελέγχους και προς την τιθάσευση των Επιθεωρητών, ώστε να συμπλέουν με τις εκάστοτε επιλογές της πολιτικής ηγεσίας. Κρίμα! Γιατί αυτή η Υπηρεσία είναι ιδιαίτερα χρήσιμη και πολύτιμη για τον έλεγχο της εφαρμογής της περιβαλλοντικής νομοθεσίας και η μόνη που μπορεί να εγγυηθεί αποτελέσματα.

Αυτή η δίκη είναι, τελικά, μια πολιτική δίκη, όπου έχουν αναδειχθεί πολλές πτυχές σχετικά με τον τρόπο λειτουργίας της δημόσιας διοίκησης σήμερα, αλλά και σημαντικές προεκτάσεις, που μάλλον δεν συνυπολόγισε ο μηνυτής της κας Καραβασίλη όταν υπέβαλε τη μήνυση, ίσως και καθοδηγούμενος από υψηλότερα. Ο σκοπός που ήταν να την κάνουν να "σωπάσει" δεν επιτεύχθηκε.

Η δίκη αυτή, που θα συνεχισθεί στις 11 Δεκεμβρίου 2008, έχει αποτελέσει την αφορμή για μια συστράτευση οικολογικών οργανώσεων, κοινωνικών φορέων και πολιτών με σκοπό την διεκδίκηση της άμεσης λήψης μέτρων για την αντιμετώπιση της μείζονος περιβαλλοντικής ζημιάς, που έχει συντελεστεί στην ευρύτερη περιοχή Ασωπού και Οινοφύτων.

Ο μηνυτής δεν συνυπολόγισε τη δυναμική των αποκαλύψεων, που ρίχνουν άπλετο φως σε όσα συνέβηκαν στην Υπηρεσία και που οδήγησαν στην καρατόμηση της κυρίας Καραβασίλη, πριν ολοκληρώσει τη θητεία της και βεβαίως το έργο της. Η δίκη αυτή εξελίσσεται όχι μόνο σε μια δίκη για τον "Ασωπό", αλλά και εν γένει για το "περιβάλλον". Η αναμενόμενη απόφαση του δικαστηρίου θα αποδείξει αν τελικά η δικαιοσύνη είναι ανεξάρτητη και αν ενδιαφέρεται για την αποκατάσταση της αλήθειας και την προστασία του περιβάλλοντος και της δημόσιας υγείας.

Είδωμεν!

Στις 11 Δεκεμβρίου θα εξετασθούν ως μάρτυρες υπεράσπισης οι κ.κ. Γιάννης Ζαμπετάκης, λέκτορας χημείας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και ο Θανάσης Παντελόγλου, χημικός και χημικός μηχανικός που έχει ασχοληθεί ιδιαίτερα με το θέμα της ρύπανσης της περιοχής Οινοφύτων αναδεικνύοντας τις πραγματικές της διαστάσεις και αναμένεται με ενδιαφέρον και η απολογία της κυρίας Καραβασίλη.

UPDATE: Στις 11 Δεκεμβρίου, στο δικαστήριο, είχαμε όλοι την τύχη να ακούσουμε τις καταθέσεις των Ζαμπετάκη και Παντελόγου για την δραματική κατάσταση που βιώνουν πάνω από 150.000κάτοικοι στην ευρύτερη περιοχή Οινοφύτων-Ασωπού δεδομένου ότι η ρύπανση του υδροφόρου ορίζοντα της περιοχής συνεχίζει να επεκτείνεται, όπως προκύπτει από πρόσφατες δειγματοληψίες, μετρήσεις και αναλύσεις επιφανειακών και υπόγειων υδάτων.

Από τη συγκλονιστική μαρτυρία του Θανάση Παντελόγλου πληροφορηθήκαμε το χαρακτήρα και την ποιότητα των ελέγχων που έχουν διενεργηθεί από τους Επιθεωρητές της ΕΥΕΠ, οι οποίοι αντί να στοχεύουν στην ταυτοποίηση των υπεύθυνων βιομηχανικών μονάδων με την παρουσία του εξασθενούς χρωμίου, αρκούνται στην γραφειοκρατική εξέταση της ύπαρξης ή μη αδειών! Οι αποκαλύψεις του Θανάση Παντελόγλου και οι εκκλήσεις του προς την Πολιτεία ήταν ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΕΣ!

Η κραυγή του συναντήθηκε με αυτή των χιλιάδων κατοίκων που πλήττονται καθημερινά για να πεί "ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ"!

Οι θάνατοι από καρκίνο αυξάνονται δραματικά τα τελευταία χρόνια, γιατί η ακτάσταση χειροτερεύει, παρά τις πολλά υποσχώμενες εξαγγελίες του ΥΠΕΧΩΔΕ για υλοποίηση μέτρων, που ποτέ δεν άρχισαν!

Η σωτηρία της περιοχής και η προστασία της δημόσιας υγείας είναι επιτακτική ανάγκη και προς αυτή την κατεύθυνση ζητήθηκε η συστράτευση όλων, Πολιτείας, φορέων, πολιτών προκειμένου να αναγκαστεί η Πολιτεία να παρέμβει - έστω και καθυστερημένα!

Αναμένεται με ενδιαφέρον η ΑΠΟΛΟΓΙΑ της Μαργαρίτας Καραβασίλη, που θα γίνει στην επόμενη συνεδρίαση του Δικαστηρίου, που ορίστηκε για την Τετάρτη 17 Δεκεμβρίου 2008 και θα πραγματοποιηθεί στην πρ. Σχολή Ευελπίδων, στο Κτίριο 13, αίθουσα 2, στις 9.00 το πρωί.

Διαβάστε περισσότερα Μη μαδάτε τη Μαργαρίτα

ΗΜΕΡΙΔΑ ΜΕ ΘΕΜΑ ΟΙ ΒΙΟΛΟΓΙΚΕΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΗΛΕΚΤΡΟΜΑΓΝΗΤΙΚΗΣ ΑΚΤΙΝΟΒΟΛΙΑΣ

Π Ρ Ο Σ Κ Λ Η Σ Η

Η ΕΛΜΕ (Ένωση Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης) Βοιωτίας, οι Σύλλογοι Γονέων & Κηδεμόνων των Σχολείων της Αλιάρτου, η ΕΣΕΒ (Σύλλογος εργαζομένων ΟΤΑ Βοιωτίας) και το Τοπικό Συμβούλιο Νέων σας προσκαλούν στην Ημερίδα που θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 14 Δεκεμβρίου 2008 και ώρα 11:00 π.μ. στο Συνεδριακό Κέντρο του Δήμου Αλιάρτου με θέμα:

Οι ΒΙΟΛΟΓΙΚΕΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ της ΗΛΕΚΤΡΟΜΑΓΝΗΤΙΚΗΣ ΑΚΤΙΝΟΒΟΛΙΑΣ

(από τους πυλώνες της ΔΕΗ, την κινητή τηλεφωνία, τα ασύρματα δίκτυα και τις οικιακές συσκευές)

Ομιλητές: Γεωργίου Χρήστος – Καθηγητής Βιοχημείας Πανεπιστημίου Πατρών

Πάλιας Γεώργιος – Διδάκτωρ Περιβαλλοντικού Δικαίου

Τσόνογλου Βασιλική – Νομικός

Αδάμ Νίκος – Τεχνικός Υπεύθυνος ΠΛΗΝΕΤ Δ.Δ.Ε. Ν. Βοιωτίας


Με τιμή

ΕΛΜΕ Βοιωτίας

Δ.Σ. Συλλόγων

Πέμπτη 11 Δεκεμβρίου 2008

Επίκαιρο κείμενο του αξέχαστου Μάνου Χατζιδάκι

«...Μια μωβ σκιά Μαΐου ξάπλωσε στον τόπο. Όσα συνέβησαν στα Εξάρχεια και στη Νομική Σχολή. Και στην οδό Σκουφά και Σόλωνος, Μαυρομιχάλη και Ιπποκράτους, ενόχλησαν τους Έλληνες πολίτες και αγανάκτησαν τον Τύπο ολόκληρο. Γιατί δεν τους εξολοθρεύουν και δεν τους σπάνε το κεφάλι. Γιατί δεν ρίχνουν δακρυγόνα. Και η Σύγκλητος και οι φοιτητές όλων των παρατάξεων, όλοι αγανακτισμένοι με τα τριάντα - εκατό παιδιά που δεν το βάζουν κάτω, δεν εννοούνε να παραδεχτούν πως η όποια ελευθερία ανήκει μόνο στους αστυνομικούς και τους ηλικιωμένους. Που δεν μπορούν να αντιληφθούν γιατί καταδιώκονται αδιάκοπα, προπηλακίζονται ατελείωτα και συνεχώς υποχρεούνται να δέχονται εξευτελισμούς. Κι ο προπηλακισμός αρχίζει από τον δάσκαλο, τον επιστάτη του σχολείου, από τον οδηγό και τον εισπράκτορα του λεωφορείου, απ' τον καθηγητή και τον δημόσιο λειτουργό ως τον δημόσιο υπάλληλο, από τους αξιωματικούς κι εκπαιδευτές στο κέντρο κατατάξεως ως τον τυχαίο μοτοσικλετιστή της τροχαίας που θα του ζητήσει άδειες, ταυτότητες και πιστοποιητικά. Ως τον γιατρό του νοσοκομείου που θα τον πάνε σηκωτό, ύστερα από τη γροθιά του οργάνου της τάξεως. Και το γνωρίζουμε πολύ καλά.

Εξύβριση αρχής - έτσι ονομάζεται η απαίτηση εξηγήσεων. Χειροδικία κατά της αρχής - έτσι είθισται ν' αποκαλείται η ενστικτώδης κίνηση του αμυνόμενου νέου. Και η ιστορία δεν έχει τέλος. Η ανωνυμία και η εισαγγελική αρχή θα του προσφέρει ή μια τραυματική αγανάκτηση ισόβια ή τον επιζητούμενο από την πολιτεία ευνουχισμό του. Αυτή είναι μια καθημερινή πραγματικότητα και δυστυχώς γνησίως ελληνική τα πρόσφατα και τελευταία σαράντα χρόνια - όσα είχα δηλαδή την ευτυχία να ζήσω σαν επώνυμος πολίτης εις τούτον τον ένδοξον κατά τα άλλα τόπον μας.

Μια μωβ σκιά Μαΐου σκέπασε την Αθήνα. Κι όμως δεν βρέθηκε ένας δημοσιογράφος, μια εφημερίδα ν' αγανακτήσει και να διαμαρτυρηθεί, να καταγγείλει την αλήθεια για αυτό το τρίγωνο του αίσχους. Σκουφά, Μαυρομιχάλη και Ιπποκράτους. Κι άρχισε μια σκόπιμη, ύποπτη κι έντεχνη σύγχυση τριών ασχέτων μεταξύ των περιπτώσεων. Οι νεαροί των Εξαρχείων να παρουσιάζονται ίδιοι με τους αλήτες των γηπέδων, τους επονομαζόμενους χούλιγκανς, και επιπλέον να καλλιεργείται η εντύπωση στην κοινή γνώμη, με στήλες ολόκληρες των θλιβερών εφημερίδων μας, ότι οι νέοι αυτοί, οι αναρχικοί, είναι οι βομβιστές και ίσως οι πιθανοί δράστες των δολοφονιών ή εμπρησμών. Και φυσικά, όταν με το καλό τελειώσει η δίωξη των εκατό, σαράντα ή είκοσι παιδιών και η όλη επιχείρηση στεφθεί μ' «επιτυχία», να πάρει τις διαστάσεις ενός πραγματικού θριάμβου... κατά του εγκλήματος. Την ίδια ώρα που δολοφονούνται εκδότες και οι δολοφόνοι δεν ανευρίσκονται. Δολοφονούνται πολίτες και οι δολοφόνοι δεν αποκαλύπτονται. Πεθαίνουν νέοι από ξυλοδαρμούς και οι δράστες κυκλοφορούν ανενόχλητοι και, τέλος, δεν ...ανακαλύπτονται.

Την ίδια ώρα η πολιτεία αγανακτεί διότι υπάρχουν μερικά ζωντανά της κύτταρα που αντιδρούν άτεχνα, ανοργάνωτα, ίσως μ' αφέλεια, σ' όλην αυτή την οργανωμένη κρατική ασχήμια, αντί να βλογάμε τον Θεό που βρίσκονται ακόμη μερικοί που δεν συνήθισαν στην «παρουσία του τέρατος». (...) Κορίτσια κι αγόρια με γυαλιά, έτσι καθώς κοιτάτε με απορία κι αγανάκτηση για ό,τι συμβαίνει γύρω σας, είμαι μαζί σας. Και σας αγαπώ.»

Άρθρο του Μάνου Χατζιδάκι για τα επεισόδια που έγιναν τον Μάιο του 1985.
Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Το Τέταρτο".

Αστυνομικοί και "γνωστοί-άγνωστοι" παρέα;

Μάλλον ο κος Παυλόπουλος θα αναγκαστεί να δώσει εξηγήσεις για τις παρακάτω φωτογραφίες,

κάντε κλίκ για μεγαλύτερη εικόνα



ΠΗΓΗ: INDYMEDIA

Απολύθηκε ο φωτογράφος της καλύτερης εικόνας των ημερών

Ο φωτογράφος του Ελεύθερου Τύπου Κώστας Τσιρώνης που τράβηξε τις φωτογραφίες των αστυνομικών να σημαδεύουν διαδηλωτές απολύθηκε από την εφημερίδα.

Οι φωτογραφίες τραβήχτηκαν την Κυριακή το απόγευμα στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας. Ο Κ. Τσιρώνης τις παρέδωσε λιγο αργότερα στον διευθυντή της εφημερίδας Σεραφείμ Κοτρώτσο. Σύμφωνα με όσα είπε ο φωτογράφος στο Tvxs, o κ. Κοτρώτσος του δήλωσε στην αρχή ότι πρόκειται για μεγάλη δημοσιογραφική επιτυχία. Στη συνέχεια, όμως, του είπε ότι ήθελε να βεβαιωθεί ότι επρόκειτο πραγματικά για πυροβόλο όπλο και όχι για πιστόλι εκτόξευσης φωτοβολίδων. Ο φωτογράφος τον βεβαίωσε ότι πράγματι επρόκειτο για όπλο μάρκας Κλογκ 9 χιλ., από αυτά που δεν έχουν ασφάλεια. Προς επιβεβαίωση, του έδειξε μια ακόμη φωτογραφία στην οποία φαίνεται το κλείστρο του όπλου. Σε επικοινωνία που είχε το Tvxs μαζί του, ο κ. Κοτρώτσος δήλωσε ότι δεν μπορούσε να τις δημοσιεύσει πριν βεβαιωθεί από ειδικούς, καθώς επρόκειτο για εκρηκτικό πολιτικό θέμα.

Την Δευτέρα ρωτήθηκαν ειδικοί οι οποίοι βεβαίωσαν ότι επρόκειτο περί όπλου. Την ίδια μέρα το απόγευμα, ο Κ. Τσιρώνης ενημέρωθηκε από τους γραφίστες που σχεδιάζουν την εφημερίδα ότι οι φωτογραφίες είχαν αποσυρθεί από την πρώτη σελίδα του φύλλου που ετοίμαζαν για τη Τρίτη. Διαμαρτυρήθηκε στον προϊστάμενό του στο τμήμα των φωτορεπόρτερ, ο οποίος του είπε ότι οι φωτογραφίες «ίσως δημοσιεύονταν στις μέσα σελίδες». Η συζήτηση έγινε παρουσία πολλών δημοσιογράφων που επιβεβαίωσαν στο Tvxs τη στιχομυθία. Στην ίδια συζήτηση, ο φωτογράφος είπε ότι η είδηση πως υπάρχουν αυτές οι φωτογραφίες είχε ήδη διαρρεύσει και ότι, αν δεν δημοσιεύονταν στη πρώτη σελίδα, η εφημερίδα θα έχανε μια μεγάλη δημοσιογραφική επιτυχία.

Τελικώς, οι φωτογραφίες δημοσιεύθηκαν την Τρίτη στις μέσα σελίδες της εφημερίδας, ενώ ήδη είχαν διαρρεύσει σε διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία και κυκλοφορούσαν στο διαδίκτυο. Ο φωτογράφος ειδοποιήθηκε να μην καλύψει τη κηδεία του Αλέξη Γρηγορόπουλου και λιγο αργότερα τού ανακοινώθηκε η απόλυσή του. Ο Σ. Κοτρώτσος δήλωσε στο Tvxs ότι είχε πρόθεση να δημοσιεύσει τις φωτογραφίες και ότι ο φωτορεπόρτερ απολύθηκε γιατί παραβίασε το αποκλειστικό του συμβόλαιο με τον «Ελεύθερο Τύπο» διαρρέοντας τις φωτογραφίες. Ομως ο φωτογράφος υποστηρίζει οτι πρόκειται για απόπειρα πολιτικής λογοκρισίας. Λέει ότι ο ίδιος δεν ειναι υπεύθυνος για τη διαρροή, καθώς πολλοί εργαζόμενοι στην εφημερίδα είχαν πρόσβαση στις φωτογραφίες μετά τη παράδοση τους. Πρόσθεσε ότι, αν δεν είχαν διαρρεύσει, «δεν θα δημοσιεύονταν ποτέ».

Μετά τη δημοσιοποίηση των φωτογραφιών, η αστυνομία ανακοίνωσε ότι διεξάγει έρευνα για το περιστατικό. Κανείς δεν έχει έρθει σε επαφή με τον φωτογράφο.

ΠΗΓΗ: TVXS.gr

Τετάρτη 10 Δεκεμβρίου 2008

ΤΟ ΟΠΛΟ ΔΕΝ ΤΟ ΚΡΑΤΟΥΣΕ ΜΟΝΟ ΕΝΑΣ ΗΛΙΘΙΟΣ

Γράφει η iceshimmer

Το όπλο απ’ το οποίο έφυγε η σφαίρα δεν το κρατούσε μόνο ένας ηλίθιος θερμοκέφαλος «άντρας». Το κρατούσαμε στα χέρια όλοι μαζί. Όλοι μας πατήσαμε τη σκανδάλη.
Η σφαίρα που έφυγε από κείνο το όπλο εκτός απ’ τον Αλέξανδρο βρήκε στο στήθος όλα τα παιδιά μας. Η σφαίρα βρήκε στην καρδιά κάθε 15χρονο αγόρι και κορίτσι.
Η γενιά του Πολυτεχνείου φευ! με κάθε δυνατό τρόπο και από κάθε πόστο σκοτώνει τα παιδιά που γέννησε.
Δεν ξέρω στ’ αλήθεια ποια είναι δεινότερη και οδυνηρότερη θέση: να είσαι γονιός του Αλέξανδρου ή γιος του ειδικού φρουρού? Πραγματικά δε θα ήθελα να βρίσκομαι στη θέση των παιδιών του.
Ένα παιδί δολοφονείται εν ψυχρώ, και το φυτίλι της βόμβας ανάβει. Κραυγές, οργισμένες κραυγές εφήβων για τον κόσμο που τους φτιάξαμε, ενήλικες που χρόνια τώρα βλέπουν τα όνειρά τους να ματαιώνονται και να βουλιάζουν μέσα στο αφρολέξ του καναπέ τους. Παρα – κρατικοί που προσπαθούν να βεβηλώσουν το δικαίωμα της διαμαρτυρίας, σπάζοντας, καίγοντας, καταστρέφοντας. Πλιατσικολόγοι αλλοδαποί που λεηλατούν την καταστροφή…
«ηγέτες» που σιωπούν! Αναρωτιέμαι πόσα ποτήρια ουίσκι χρειάστηκε να πιεί χτες βράδυ ο υπουργός* για να βγει και να μιλήσει στα κανάλια μετά τη σύσκεψη. Μόνο που μια σύσκεψη απαιτεί την ύπαρξη σκέψης κι αν κρίνω από τα λεγόμενα του εκείνη απουσίαζε…
Όλα αυτά συνθέτουν την εικόνα της κοινωνίας που όλοι απαρτίζουμε και της πραγματικότητας που όλοι εμείς διαμορφώνουμε για τα παιδιά μας τα οποία αγωνίζονται να μπουν στα Πανεπιστήμια και να βγούν στην ανεργία ή στην καλύτερη περίπτωση να εξαργυρώνουν κατόπιν τα όνειρά τους έναντι 700€ (αν βέβαια επιζήσουν).
Μας κυβερνούν αυτοί που επιλέξαμε ή ανεχτήκαμε να το κάνουν. Μα αυτό δε σημαίνει πως μεταθετονται και οι ευθύνες μας όσο κι αν μας ενοχλεί αυτή η αλήθεια.

Κοιτάξτε στα μάτια τα παιδιά σας κι αν τολμάτε πείτε τους πως δεν είστε συνυπεύθυνοι για το χάος. Όλοι μας!

Όσο για την άποψη: «έλα μωρέ αυτά πάντα γίνονταν και πάντα θα γίνονται» είναι η άποψη των δειλών καρεκλοκένταυρων του δημοσίου που παρακολουθούν μια εξέγερση χορτάτοι από τον καναπέ τους ξύνοντας ευχαριστημένοι το λίπος της κοιλιάς τους.

Καλό ταξίδι γλυκό μου αγόρι! Εσύ στα 15 σου έγινες ήρωας.
Εμείς ακόμα δεν έχουμε αποφασίσει τι στο διάολο είμαστε…

*Σημείωση από LivadeiaBlog: Ο Παυλόπουλος μετά την Κυβερνητική Επιτροπή

Διεθνής Αμνηστία: Παρέμβαση με Δημόσια Δήλωση για την κρίση

ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΗΛΩΣΗ
Έντονη ανησυχία για την προστασία των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων
Κατά την Παγκόσμια Ημέρα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

Σήμερα, 10 Δεκεμβρίου, συμπληρώνονται 60 χρόνια από την υιοθέτηση της Οικουμενικής Διακήρυξης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, μιας διακήρυξης που έθεσε τα θεμέλια του σύγχρονου νομικού και πολιτικού πολιτισμού σε ό,τι αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα. Είναι επομένως τραγική ειρωνεία ότι το Ελληνικό Τμήμα της Διεθνούς Αμνηστίας αναγκάζεται αυτές ακριβώς τις ημέρες, μέσα σε ένα κλίμα γενικής αγανάκτησης για την απαξίωση της ανθρώπινης ζωής και αξιοπρέπειας με θρυαλλίδα τον φόνο ενός εφήβου από κρατικό όργανο, να εκφράσει την έντονη ανησυχία του για την απουσία συγκεκριμένων μέτρων από το ελληνικό κράτος που να εγγυώνται τον σεβασμό στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια και τη γενικότερη διασφάλιση της απονομής δικαιοσύνης.

Το Ελληνικό Τμήμα της Διεθνούς Αμνηστίας εκφράζει επίσης την ανησυχία του για τη διαφαινόμενη πρόθεση για σκλήρυνση της καταστολής, που μάλιστα δεν συνοδεύεται από ουσιαστικά μέτρα για να προστατευθούν τα ανθρώπινα δικαιώματα και να εξασφαλιστεί ο σεβασμός του κράτους δικαίου και της έννομης τάξης, και προοιωνίζεται αύξηση και όχι μείωση των καταπατήσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Όπως δήλωσε χαρακτηριστικά ο Πρόεδρος του Ελληνικού Τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας, Σίμος Μπούρας, «Η εξασφάλιση του κράτους δικαίου και η περιφρούρηση των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων δεν είναι μόνο καθήκον της πολιτείας και των οργάνων της, που μέχρι στιγμής δεν έχουν καταφέρει ή δεν έχουν θελήσει να αποκαταστήσουν την έννομη τάξη και να προχωρήσουν στην άρση των αδικιών που συσσωρεύονται και οξύνονται επί χρόνια. Είναι και καθήκον των ενεργών πολιτών με γνώμονα την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και τη δικαιοσύνη να στηρίξουν τα θεμέλια της αληθινής δημοκρατίας, να προασπίσουν από κάθε επιβουλή τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα, το κράτος δικαίου και το γνήσιο περιεχόμενο των συνταγματικών θεσμών».

Ο φόνος ενός εφήβου, του Αλέξη Γρηγορόπουλου, από κρατικό όργανο έφερε και πάλι στο προσκήνιο το μείζον θέμα της βίας και της κακομεταχείρισης πολιτών από κρατικούς αξιωματούχους, η οποία αποτελεί πάγιο φαινόμενο και ασκείται σε καθεστώς ανοχής, ουσιαστικής ατιμωρησίας και απαξίωσης της ανθρώπινης ζωής και αξιοπρέπειας.

Η Διεθνής Αμνηστία επί σειρά ετών έχει τεκμηριώσει αυτό το φαινόμενο, καθώς και το πλαίσιο κανόνων και πρακτικής που το συντηρεί και το διαιωνίζει, και έχει προχωρήσει σε σειρά συστάσεων προς τις κρατικές αρχές, χωρίς όμως να σημειωθούν ουσιαστικές αλλαγές. Ήδη από το 2002 έχει επισημάνει, από κοινού με τη Διεθνή Ομοσπονδία Ελσίνκι για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, «την ύπαρξη 'αντικουλτούρας', που παραμένει ακμαία, μεταξύ των αστυνομικών σε επίπεδο αστυνομικού τμήματος και περιπολικού, η οποία ελάχιστη σημασία δίνει στην προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και δεν έχει απαραιτήτως πάντοτε σε μεγάλη υπόληψη ακόμα και τις διαταγές του ίδιου τους του υπουργείου».

Όμως, πέρα από τις ρητορείες, ότι δήθεν η προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων αποτελεί «γνώμονα» των χειρισμών της κυβέρνησης, απουσιάζουν συγκεκριμένα μέτρα για τη διερεύνηση και την άρση των μηχανισμών και των συνθηκών, που υποθάλπουν και διαιωνίζουν αυτήν την 'αντικουλτούρα'.

Αντίστοιχα, πέρα από τις διαβεβαιώσεις ότι οι συγκεκριμένοι δράστες του φόνου του Αλέξη Γρηγορόπουλου θα τιμωρηθούν όπως αρμόζει, απουσιάζει οποιοδήποτε μέτρο για την ουσιαστική άρση του πάγιου μοτίβου ατιμωρησίας κρατικών οργάνων που ευθύνονται για σοβαρές καταπατήσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Πέραν τούτων, όμως, ο φόνος αποτέλεσε την αφορμή να εκτεθεί σε κοινή θέα διεθνώς το σοβαρό έλλειμμα δικαιωμάτων που συσσωρεύεται στη χώρα. Σίγουρα, ο αποτροπιασμός, η οδύνη, η οργή και η καθολική καταδίκη του φόνου δεν αρκούν για να αιτιολογήσουν και πολύ περισσότερο για να δικαιολογήσουν την εκτεταμένη έκρηξη βίας, η οποία εκδηλώνεται με πράξεις καταστροφής σε πολλά σημεία της χώρας και με διαδοχικές καταπατήσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων πολιτών εν γένει και ευάλωτων ομάδων ειδικότερα. Είναι χρέος της πολιτείας να προστατεύει τη δημόσια και ιδιωτική περιουσία και δεν πρέπει να αφήνει περιθώρια υποκατάστασής της στην επιτέλεση αυτού του καθήκοντος από οποιεσδήποτε ομάδες επιδιώκουν να πάρουν τον νόμο στα χέρια τους.

Αυτό το σύνθετο φαινόμενο της μητροπολιτικής βίας εν μέρει οφείλεται στις συσσωρευμένες επί πολλά χρόνια πράξεις καταπάτησης ατομικών δικαιωμάτων και απαξίωσης της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, οι οποίες, μάλιστα, κατά κανόνα δεν καταλήγουν σε δικαίωση των θυμάτων και τιμωρία των ενόχων.

Επίσης εν μέρει, οφείλεται στην ελλιπή προαγωγή και εφαρμογή αρκετών κοινωνικών και οικονομικών δικαιωμάτων από διαδοχικές κυβερνήσεις, όπως των δικαιωμάτων στην εκπαίδευση, στην υγεία, στην εργασία και, γενικά, σ' ένα βιοτικό επίπεδο ικανό να εξασφαλίζει στους κατοίκους της χώρας ευημερία και πρόσβαση στις απαραίτητες κοινωνικές υπηρεσίες. Η κυβέρνηση είναι ηθικά και νομικά υποχρεωμένη, από διεθνείς συμβάσεις που έχει υπογράψει και επικυρώσει η Ελλάδα, να επιδιώκει αποτελεσματικά την υλοποίηση αυτών των δικαιωμάτων, αλλά και να προβλέπει την εκπαίδευση όλων των εμπλεκομένων κρατικών λειτουργών καθώς και των πολιτών στις αξίες των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Εφόσον αυτό δεν επιτυγχάνεται, η κυβέρνηση βρίσκεται αντιμέτωπη με μία κρίση ηθικής νομιμότητας.

Τέλος, μοιάζει να ενθαρρύνεται από την απροθυμία του κράτους να αντιμετωπίσει άμεσα τα αίτια, που οδήγησαν στο ξέσπασμα της βίας, και από την επιλογή να στρέφεται η αστυνομική καταστολή κατά προτίμηση εναντίον ειρηνικών διαδηλωτών και όχι να εστιάζεται στην αποτροπή των καταστροφών. Ενδεχομένως, όμως, σύμφωνα με ορισμένες καταγγελίες που είδαν το φως της δημοσιότητας, να υποδαυλίζεται συμπληρωματικά και από τη δράση προβοκατόρων.

Κάτω από αυτές τις συνθήκες, είναι πολύ ανησυχητικό ότι αυτά τα φαινόμενα μητροπολιτικής βίας χρησιμοποιούνται για να τεθεί εν αμφιβόλω η ικανότητα της δημοκρατικής πολιτείας και των θεσμών του κράτους δικαίου να προστατεύσουν τους πολίτες, τις περιουσίες τους και την ακεραιότητά τους και να προαναγγελθεί ένταση της καταστολής χωρίς τις απαιτούμενες εγγυήσεις για την προστασία των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τον σεβασμό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.

Περιθώρια για αισιοδοξία θα υπάρξουν, μόνο αν η κυβέρνηση επιδείξει με χειροπιαστό τρόπο την πολιτική βούληση να σπάσει τον φαύλο κύκλο των πάγιων καταπατήσεων ανθρωπίνων δικαιωμά­των με ενοχή ή ανοχή του κράτους και των βίαιων αντιδράσεων, που προκαλούν αυτές οι καταπατήσεις.

«Πριν 60 χρόνια σαν σήμερα, οι κυβερνήσεις όλου του κόσμου υποσχέθηκαν να προάγουν και να προασπίζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα. Ζητάμε από την κυβέρνηση, ακριβώς τώρα, να προχωρήσει σε χειροπιαστές ενέργειες ώστε να εξαρθρώσει τον μηχανισμό που μεταβάλλει μέλη των σωμάτων ασφαλείας σε καταπατητές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, να άρει τις συσσωρευμένες αδικίες και τον ουσιαστικό αποκλεισμό κοινωνικών ομάδων και να δείξει έτσι ότι εννοεί να τιμήσει αυτήν την υπόσχεση», τόνισε ο κ. Μπούρας.

Σημείωση: Η έκθεση της Διεθνούς Αμνηστίας και της Διεθνούς Ομοσπονδίας Ελσίνκι για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, με τίτλο «Ελλάδα: Στη σκιά της ατιμωρησίας - κακομεταχείριση και κακή χρήση πυροβόλων όπλων», που εκδόθηκε τον Σεπτέμβριο του 2002 και παραμένει θλιβερά επίκαιρη αυτές τις ημέρες, είναι διαθέσιμη στη διεύθυνση http://www.amnesty.org.gr/news/greece2002/index.htm

60η επέτειος της υιοθέτησης της Οικουμενικής Διακήρυξης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου!


Άρθρο 1: «Όλοι οι άνθρωποι γεννιούνται ίσοι στην αξιοπρέπεια και στα δικαιώματα».

Άραγε σήμερα οι ηγέτες του κόσμου θα είχαν την τόλμη και το θάρρος να υπογράψουν αυτή τη διακήρυξη; Διαβάστε παρακάτω και απαντήστε ειλικρινά στο παραπάνω ερώτημα και διαπιστώστε πόσο έχουμε προοδεύσει από τις 10 Δεκέμβρη του 1948.

60 χρόνια Οικουμενική Διακήρυξη για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου!

Η Οικουμενική Διακήρυξη για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου υιοθετήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 1948 από τα Ηνωμένα Έθνη και ορίζει ότι κάθε άνθρωπος έχει τα ίδια θεμελιώδη δικαιώματα, ανεξάρτητα από φυλή, θρησκεία, φύλο, εθνική καταγωγή, σεξουαλικό προσανατολισμό, αναπηρία ή ηλικία. Η ελευθερία, η ειρήνη και η δικαιοσύνη οικοδομούνται πάνω σε αυτά τα δικαιώματα. Οι κυβερνήσεις είναι δεσμευμένες να συμμορφώνονται με τα άρθρα της Οικουμενικής Διακήρυξης ώστε οι άνθρωποι να απολαμβάνουν τα ανθρώπινα δικαιώματα που κατοχυρώνονται σε αυτή και ξεκινάει με το Άρθρο 1: «Όλοι οι άνθρωποι γεννιούνται ίσοι στην αξιοπρέπεια και στα δικαιώματα
Η διακήρυξη αυτή υιοθετήθηκε από τη Γενική Συνέλευση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών με την Απόφαση 217 A (III) στις 10 Δεκεμβρίου 1948.

Προοίμιο
Επειδή η αναγνώριση της αξιοπρέπειας, που είναι σύμφυτη σε όλα τα μέλη της ανθρώπινης οικογένειας, καθώς και των ίσων και αναπαλλοτρίωτων δικαιωμάτων τους αποτελεί το θεμέλιο της ελευθερίας, της δικαιοσύνης και της ειρήνης στον κόσμο.

Επειδή η παραγνώριση και η περιφρόνηση των δικαιωμάτων του ανθρώπου οδήγησαν σε πράξεις βαρβαρότητας, που εξεγείρουν την ανθρώπινη συνείδηση, και η προοπτική ενός κόσμου όπου οι άνθρωποι θα είναι ελεύθεροι να μιλούν και πιστεύουν, λυτρωμένοι από τον τρόμο και την αθλιότητα, έχει διακηρυχθεί ως η πιο υψηλή επιδίωξη του ανθρώπου.

Επειδή έχει ουσιαστική σημασία να προστατεύονται τα ανθρώπινα δικαιώματα από ένα καθεστώς δικαίου, ώστε ο άνθρωπος να μην αναγκάζεται να προσφεύγει, ως έσχατο καταφύγιο, στην εξέγερση κατά της τυραννίας και της καταπίεσης.

Επειδή, με τον Καταστατικό Χάρτη, οι λαοί των Ηνωμένων Εθνών διακήρυξαν και πάλι την πίστη τους στα θεμελιακά δικαιώματα του ανθρώπου, στην αξιοπρέπεια και την αξία της ανθρώπινης προσωπικότητας, στην ισότητα δικαιωμάτων ανδρών και γυναικών, και διακήρυξαν πως είναι αποφασισμένοι να συντελέσουν στην κοινωνική πρόοδο και να δημιουργήσουν καλύτερες συνθήκες ζωής στα πλαίσιο μιας ευρύτερης ελευθερίας.

Επειδή τα κράτη μέλη ανέλαβαν την υποχρέωση να εξασφαλίσουν, σε συνεργασία με τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών, τον αποτελεσματικότερο σεβασμό των δικαιωμάτων του ανθρώπου και των θεμελιακών ελευθεριών σε όλο τον κόσμο.

Επειδή η ταυτότητα αντιλήψεων ως προς τα δικαιώματα και τις ελευθερίες αυτές έχει εξαιρετική σημασία για να εκπληρωθεί πέρα ως πέρα αυτή η υποχρέωση.

Η ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ:
Διακηρύσσει ότι η παρούσα Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου αποτελεί το κοινό ιδανικό στο οποίο πρέπει να κατατείνουν όλοι οι λαοί και όλα τα έθνη, έτσι ώστε κάθε άτομο και κάθε όργανο της κοινωνίας, με τη διακήρυξη αυτή διαρκώς στη σκέψη, να καταβάλλει, με τη διδασκαλία και την παιδεία, κάθε προσπάθεια για να αναπτυχθεί ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των ελευθεριών αυτών, και να εξασφαλιστεί προοδευτικά, με εσωτερικά και διεθνή μέσα, η παγκόσμια και αποτελεσματική εφαρμογή τους, τόσο ανάμεσα στους λαούς των ιδίων των κρατών μελών όσο και ανάμεσα στους πληθυσμούς χωρών που βρίσκονται στη δικαιοδοσία τους.

Άρθρο 1
Όλοι οι άνθρωποι γεννιούνται ελεύθεροι και ίσοι στην αξιοπρέπεια και τα δικαιώματα. Είναι προικισμένοι με λογική και συνείδηση και οφείλουν να συμπεριφέρονται μεταξύ τους με πνεύμα αδελφοσύνης.

Άρθρο 2
Κάθε άνθρωπος δικαιούται να επικαλεστεί όλα τα δικαιώματα και όλες τις ελευθερίες που προκηρύσσει η παρούσα Διακήρυξη, χωρίς καμιά απολύτως διάκριση, ειδικότερα ως προς το φύλο, τη γλώσσα, τις θρησκείες ή οποιεσδήποτε άλλες πεποιθήσεις, την εθνική ή κοινωνική καταγωγή, την περιουσία, τη γέννηση ή οποιαδήποτε άλλη κατάσταση. Επίσης δεν είναι επιτρεπτό να γίνεται καμία διάκριση εξαιτίας του πολιτικού, νομικού ή διεθνούς καθεστώτος της χώρας από την οποία προέρχεται κανείς, είτε πρόκειται για χώρα ή εδαφική περιοχή ανεξάρτητη, υπό κηδεμονία ή υπό εξουσία ή που βρίσκεται υπό οποιονδήποτε άλλο περιορισμό κυριαρχίας.

Άρθρο 3
Κάθε άτομο έχει δικαίωμα στη ζωή, την ελευθερία και την προσωπική του ασφάλεια.

Άρθρο 4
Κανείς δεν επιτρέπεται να ζει υπό καθεστώς δουλείας, ολικής ή μερικής. Η δουλεία και το δουλεμπόριο υπό οποιαδήποτε μορφή απαγορεύονται.

Άρθρο 5
Κανείς δεν επιτρέπεται να υποβάλλεται σε βασανιστήρια ούτε σε ποινή ή μεταχείριση σκληρή, απάνθρωπη ή ταπεινωτική.

Άρθρο 6
Καθένας όπου και αν βρίσκεται, έχει δικαίωμα στην αναγνώριση της νομικής του προσωπικότητας.

Άρθρο 7
Όλοι είναι ίσοι απέναντι στο νόμο και έχουν εξίσου δικαίωμα στην προστασία του νόμου, χωρίς καμιά απολύτως διάκριση. Όλοι έχουν δικαίωμα σε ίση προστασία από κάθε διάκριση που θα παραβίαζε την παρούσα Διακήρυξη και από κάθε πρόκληση για μια τέτοια δυσμενή διάκριση.

Άρθρο 8
Καθένας έχει το δικαίωμα να ασκεί αποτελεσματικά ένδικα μέσα στα αρμόδια εθνικά δικαστήρια κατά των πράξεων που παραβιάζουν τα θεμελιακά δικαιώματα τα οποία του αναγνωρίζουν το Σύνταγμα και ο νόμος.

Άρθρο 9
Κανείς δεν μπορεί να συλλαμβάνεται, να κρατείται ή να εξορίζεται αυθαίρετα.

Άρθρο 10
Καθένας έχει δικαίωμα με πλήρη ισότητα, να εκδικάζεται η υπόθεσή του δίκαια και δημόσια από δικαστήριο ανεξάρτητο και αμερόληπτο, που θα αποφασίσει είτε για τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις του, είτε, σε περίπτωση ποινικής διαδικασίας, για το βάσιμο της κατηγορίας που στρέφεται εναντίον του.

Άρθρο 11
1. Κάθε κατηγορούμενος για ποινικό αδίκημα πρέπει να θεωρείται αθώος, μέχρι να διαπιστωθεί η ενοχή του σύμφωνα με το νόμο, σε ποινική δίκη. κατά την οποία θα του έχουν εξασφαλιστεί όλες οι απαραίτητες για την υπεράσπισή του εγγυήσεις.
2. Κανείς δεν καταδικάζεται για πράξεις ή παραλείψεις, οι οποίες κατά το χρόνο που τελέστηκαν, δε συνιστούσαν αξιόποινο αδίκημα κατά το εσωτερικό ή το διεθνές δίκαιο. Επίσης δεν επιβάλλεται ποινή βαρύτερη από εκείνη που ίσχυε κατά το χρόνο που τελέστηκε η αξιόποινη πράξη.

Άρθρο 12
Κανείς δεν επιτρέπεται να υποστεί αυθαίρετες επεμβάσεις στην ιδιωτική του ζωή, την οικογένεια, την κατοικία ή την αλληλογραφία του, ούτε προσβολές της τιμής και της υπόληψης του. Καθένας έχει το δικαίωμα να τον προστατεύουν οι νόμοι από επεμβάσεις και προσβολές αυτού του είδους.

Άρθρο 13
Καθένας έχει το δικαίωμα να κυκλοφορεί ελεύθερα και να εκλέγει τον τόπο διαμονής του στο εσωτερικό ενός κράτους. Καθένας έχει το δικαίωμα να εγκαταλείπει οποιαδήποτε χώρα ακόμη και τη δική του και να επιστρέφει σε αυτή.

Άρθρο 14
1. Κάθε άτομο που καταδιώκεται έχει το δικαίωμα να ζητά άσυλο και να του παρέχεται άσυλο από άλλες χώρες.
2. Το δικαίωμα αυτό δεν μπορεί να το επικαλεστεί κανείς σε περίπτωση δίωξης για πραγματικό αδίκημα του κοινού ποινικού δικαίου ή για ενέργειες αντίθετες προς τους σκοπούς και τις αρχές του ΟΗΕ.

Άρθρο 15
1. Καθένας έχει το δικαίωμα μιας ιθαγένειας.
2. Κανείς δεν μπορεί να στερηθεί αυθαίρετα την ιθαγένεια του, ούτε το δικαίωμα να αλλάξει ιθαγένεια.

Άρθρο 16
1. Από τη στιγμή που θα φθάσουν σε ηλικία γάμου, ο άνδρας και η γυναίκα, χωρίς κανέναν περιορισμό εξαιτίας της φυλής, της εθνικότητας ή της θρησκείας, έχουν το δικαίωμα να παντρεύονται και να ιδρύουν οικογένεια. Και οι δύο έχουν ίσα δικαιώματα ως προς το γάμο, κατά τη διάρκεια του γάμου και κατά τη διάλυσή του.
2. Γάμος δεν μπορεί να συναφθεί παρά μόνο με ελεύθερη και πλήρη συναίνεση των μελλόνυμφων.
3. Η οικογένεια είναι το φυσικό και βασικό στοιχείο της κοινωνίας, και έχει το δικαίωμα προστασίας από την κοινωνία και το κράτος.

Άρθρο 17
1. Κάθε άτομο μόνο του ή με άλλους μαζί, έχει το δικαίωμα της ιδιοκτησίας.
2. Κανείς δεν μπορεί να στερηθεί αυθαίρετα την ιδιοκτησία του.

Άρθρο 18
Κάθε άτομο έχει το δικαίωμα της ελευθερίας της σκέψης, της συνείδησης και της θρησκείας. Στο δικαίωμα αυτό περιλαμβάνεται η ελευθερία για την αλλαγή θρησκείας ή πεποιθήσεων, όπως και η ελευθερία να εκδηλώνει κανείς τη θρησκεία του ή τις θρησκευτικές του πεποιθήσεις, μόνος ή μαζί με άλλους, δημόσια ή ιδιωτικά, με τη διδασκαλία, την άσκηση, τη λατρεία και με την τέλεση θρησκευτικών τελετών.

Άρθρο 19
Καθένας έχει το δικαίωμα της ελευθερίας της γνώμης και της έκφρασης, που σημαίνει το δικαίωμα να μην υφίσταται δυσμενείς συνέπειες για τις γνώμες του και το δικαίωμα να αναζητά, να παίρνει και να διαδίδει πληροφορίες και ιδέες, με οποιοδήποτε μέσο έκφρασης και από όλο τον κόσμο.

Άρθρο 20
1. Καθένας έχει το δικαίωμα να συνέρχεται και να συνεταιρίζεται ελεύθερα και για ειρηνικούς σκοπούς.
2. Κανείς δεν μπορεί να υποχρεωθεί να συμμετέχει σε ορισμένα σωματεία.

Άρθρο 21
1. Καθένας έχει το δικαίωμα να συμμετέχει στη διακυβέρνηση της χώρας του, άμεσα ή έμμεσα, με αντιπροσώπους ελεύθερα εκλεγμένους.
2. Καθένας έχει το δικαίωμα να γίνεται δεκτός υπό ίσους όρους στις δημόσιες υπηρεσίες της χώρας του.
3. Η λαϊκή θέληση είναι το θεμέλιο της κρατικής εξουσίας. Η θέληση αυτή πρέπει να εκφράζεται με τίμιες εκλογές, οι οποίες πρέπει να διεξάγονται περιοδικά, με καθολική ισχύ και μυστική ψηφοφορία ή με αντίστοιχη διαδικασία που να εξασφαλίζει την ελευθερία της εκλογής.

Άρθρο 22
Κάθε άτομο ως μέλος του κοινωνικού συνόλου έχει δικαίωμα κοινωνικής προστασίας. Η κοινωνία με την εθνική πρωτοβουλία και τη διεθνή συνεργασία, ανάλογα πάντα με την οργάνωση και τις οικονομικές δυνατότητες κάθε κράτους, έχει χρέος να εξασφαλίσει την ικανοποίηση των οικονομικών, κοινωνικών και πολιτιστικών δικαιωμάτων που είναι απαραίτητα για την αξιοπρέπεια και την ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητάς του.

Άρθρο 23
1. Καθένας έχει το δικαίωμα να εργάζεται και να επιλέγει το επάγγελμά του, να έχει δίκαιες και ικανοποιητικές συνθήκες εργασίας και να προστατεύεται από την ανεργία.
2. Όλοι, χωρίς καμιά διάκριση, έχουν δικαίωμα ίσης αμοιβής για ίση εργασία.
3. Κάθε εργαζόμενος έχει δικαίωμα δίκαιης και ικανοποιητικής αμοιβής, που να εξασφαλίζει σε αυτόν και την οικογένειά του συνθήκες ζωής άξιες στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Η αμοιβή της εργασίας, αν υπάρχει, πρέπει να συμπληρώνεται με άλλα μέσα κοινωνικής προστασίας.
4. Καθένας έχει το δικαίωμα να ιδρύει μαζί με άλλους συνδικάτα και να συμμετέχει σε συνδικάτα για την προάσπιση των συμφερόντων του.

Άρθρο 24
Καθένας έχει το δικαίωμα στην ανάπαυση, σε ελεύθερο χρόνο και ιδιαίτερα σε λογικό περιορισμό του χρόνου εργασίας και σε περιοδικές άδειες με πλήρεις αποδοχές.

Άρθρο 25
1. Καθένας έχει το δικαίωμα σε ένα βιοτικό επίπεδο ικανό να εξασφαλίσει στον ίδιο και στην οικογένειά του υγεία και ευημερία και ειδικότερα τροφή, ρουχισμό, κατοικία,ιατρική περίθαλψη, όπως και τις απαραίτητες κοινωνικές υπηρεσίες. Έχει ακόμα δικαίωμα σε ασφάλιση για την ανεργία, την αρρώστια, την αναπηρία, τη χηρεία, τη γεροντική ηλικία, όπως και για όλες τις άλλες περιπτώσεις που στερείται τα μέσα της συντήρησής του, εξαιτίας περιστάσεων ανεξάρτητων από τη θέλησή του.
2. Η μητρότητα και η παιδική ηλικία έχουν δικαίωμα ειδικής μέριμνας και περίθαλψης. Όλα τα παιδιά ανεξάρτητα αν είναι νόμιμα ή εξώγαμα, απολαμβάνουν την ίδια κοινωνική προστασία.

Άρθρο 26
1. Καθένας έχει το δικαίωμα στην εκπαίδευση. Η εκπαίδευση πρέπει να παρέχεται δωρεάν τουλάχιστον στη στοιχειώδη και βασική βαθμίδα της. Η στοιχειώδης εκπαίδευση είναι υποχρεωτική. Η τεχνική και επαγγελματική εκπαίδευση πρέπει να εξασφαλίζεται για όλους. Η πρόσβαση στην ανώτατη παιδεία πρέπει να είναι ανοικτή σε όλους, υπό ίσους όρους, ανάλογα με τις ικανότητές τους.
2. Η εκπαίδευση πρέπει να αποβλέπει στην πλήρη ανάπτυξη της ανθρώπινης προσωπικότητας και στην ενίσχυση του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιακών ελευθεριών. Πρέπει να προάγει την κατανόηση, την ανεκτικότητα και τη φιλία ανάμεσα σε όλα τα έθνη και σε όλες τις φυλές και τις θρησκευτικές ομάδες, και να ευνοεί την ανάπτυξη των δραστηριοτήτων των Ηνωμένων Εθνών για τη διατήρηση της ειρήνης.
3. Οι γονείς έχουν κατά προτεραιότητα το δικαίωμα να επιλέγουν το είδος της παιδείας που θα δοθεί στα παιδιά τους.

Άρθρο 27
1. Καθένας έχει το δικαίωμα να συμμετέχει ελεύθερα στην πνευματική ζωή της κοινότητας, να χαίρεται τις καλές τέχνες και να μετέχει στην επιστημονική πρόοδο και τα αγαθά της.
2. Καθένας έχει το δικαίωμα να προστατεύονται τα ηθικά και υλικά συμφέροντά του που απορρέουν από κάθε είδους επιστημονική, λογοτεχνική ή καλλιτεχνική παραγωγή.

Άρθρο 28
Καθένας έχει το δικαίωμα σε μια κοινωνική και διεθνή τάξη, μέσα στην οποία τα δικαιώματα και οι ελευθερίες που προκηρύσσει η παρούσα Διακήρυξη να μπορούν να πραγματώνονται σε όλη τους την έκταση.

Άρθρο 29
1. Το άτομο έχει καθήκοντα απέναντι στην κοινότητα μέσα στα πλαίσια της οποίας και μόνο είναι δυνατή η ελεύθερη και ολοκληρωμένη ανάπτυξη της προσωπικότητας του.
2. Στην άσκηση των δικαιωμάτων του και την απόλαυση των ελευθεριών του κανείς δεν υπόκειται παρά μόνο στους περιορισμούς που ορίζονται από τους νόμους, με αποκλειστικό σκοπό να εξασφαλίζεται η αναγνώριση και ο σεβασμός των δικαιωμάτων και των ελευθεριών των άλλων και να ικανοποιούνται οι δίκαιες απαιτήσεις της ηθικής, της δημόσιας τάξης και του γενικού καλού σε μια δημοκρατική κοινωνία.
3. Τα δικαιώματα αυτά και οι ελευθερίες δεν μπορούν σε καμιά περίπτωση να ασκούνται αντίθετα προς τους σκοπούς και τις αρχές των Ηνωμένων Εθνών.

Άρθρο 30
Καμιά διάταξη της παρούσας Διακήρυξης δεν μπορεί να ερμηνευθεί ότι παρέχει σε ένα κράτος, σε μια ομάδα ή σε ένα άτομο οποιοδήποτε δικαίωμα να επιδίδεται σε ενέργειες ή να εκτελεί πράξεις που αποβλέπουν στην άρνηση των δικαιωμάτων και των ελευθεριών που εξαγγέλλονται σε αυτήν.

Δευτέρα 8 Δεκεμβρίου 2008

Κατάσταση εκτάκτου ανάγκης;

Φήμες αναφέρουν ότι συνεδριάζει εκτάκτως η Κυβερνητική Επιτροπή με αντικείμενο την κήρυξη της χώρας σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης.

Κατάσταση έκτακτης ανάγκης σημαίνει ακόμα και περιστολή των ελευθεριών του Συντάγματος.

Αν αποφασιστεί πριν την προγραμματισμένη αυριανή συνάντηση με τον Κάρολο Παπούλια, θα είναι η μεγαλύτερη γκάφα της κυβέρνησης.

ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕ!!!


Αγαπητέ μικρούλη καλό δρόμο, θρηνούμε σαν γονείς σου, θα μπορούσαμε να είμαστε.

Αυτά συμβαίνουν όταν δεν υπάρχει εκπαίδευση των αστυνομικών οργάνων στα ανθρώπινα δικαιώματα. Αυτά συμβαίνουν όταν οι «ώριμοι» άνδρες, οι ειδικοί φρουροί ανοίγουν βεντέτες με 15χρονα. Ο θυμός μας για ό,τι έχει συμβεί είναι μεγάλος. Θα επανέλθουμε.