Τελειώνουν τα “Τροφώνια 2008” …και η δική μας προσαρμογή στις τεχνικές ανάγκες διαχείρισης του blog. Πρωταρχικός σκοπός του Blog δεν είναι φυσικά η στείρα παρουσίαση των εκδηλώσεων αλλά η συζήτηση για τον πολιτισμό την τέχνη και την παρουσίαση απόψεων και καλλιτεχνικών ανησυχιών των αναγνωστών και συνεργατών μας. Είναι καιρός να ξεκινήσουμε την συζήτηση για το τι συμβαίνει στην πόλη μας που συστηματικά απουσιάζει από εκδηλώσεις που παρουσιάζουν εξαιρετικό ενδιαφέρον. Δεν μπορώ να κρύψω την πικρία και την απογοήτευση μου για την προσέλευση του κοινού.
Διαθέτουμε ίσως το ομορφότερο ανοιχτό θέατρο κατ’ ομολογία όλων των καλλιτεχνών και σχημάτων που αυθόρμητα παραδέχονται το κάλλος και τη θετική επίδραση του χώρου στην απόδοσή τους. Και όμως οι ίδιοι λιγοστοί άνθρωποι (και τα πολλά βράχια) για το μέγεθος της πόλης μας παρακολουθούμε τις εκδηλώσεις. Σε προηγούμενα post κάποιοι αναγνώστες μας σχολίασαν σχετικά (Γέφυρες Πολιτισμού στη Λιβαδειά)
Η προσωπική μου άποψη είναι ότι οι εκδηλώσεις, ήταν εξαιρετικές, η θεματολογία ακόμα καλύτερη με τολμηρή πολυπολιτισμική άποψη.
Γράψτε μας την γνώμη σας, μας ενδιαφέρει!!!
Δεν θα μπορούσε να εκφράσει καλύτερα αυτό που νοιώθω από την έξοχη περιγραφή της Iceshimmer που παραθέτω:
Στις 18/8/08 η iceshimmer είπε...
Οι πιο πιστοί θεατές!
Ένα μικρό θεατράκι κυκλωμένο από βράχια κι από πάνω ο ουρανός.
Η ψυχή λικνίζεται καθώς μια αρμένικη μελωδία απλώνει τα διάφανα πέπλα της στο χώρο, το ούτι του Γιατζιζιάν!
Τα βράχια αφουγκράζονται μαγεμένα και σα να γέρνουν τα κεφάλια τους στο πλάι αναπολώντας τη νεότητά τους...
Πόσες και πόσες μελωδίες! Πόσες φωνές! Πόσες λέξεις! Πόσα βήματα! Πόσες ανάσες! Πόσες σιωπές κρατούν τα βράχια πάνω τους!
Άλλα γαντζωμένα στα νύχια τους, άλλα σφηνωμένα στις εσοχές τους, άλλα κρεμασμένα με κορδέλες στις κόγχες τους.
Μετά από κάθε παράσταση τα βράχια λάμπουν από χαρά κι αν τύχει να τα αγγίξεις είναι μαλακά. Δεν έχουν αιχμές, δεν έχουν βάρος, γυαλίζουν στο φως των αστεριών γεμάτα ευτυχία...
Κάποια τολμηρά κομμάτια τους που πέφτουν κάποτε στο ποτάμι γεμίζουν και το νερό με μουσικές και λέξεις... μακριά ως τη θάλασσα.
Η μουσική ταξιδεύει...
Ένα χειροκρότημα στα βράχια!
Ευχαριστώ iceshimmer
7 σχόλια:
Απογοητεύτηκα και εγώ από την προσέλευση του κόσμου. Πραγματικά κάποιες εκδηλώσεις που παρακολούθησα ήταν εξαιρετικές. Ίσως μετά από τις άσχετες ασύνδετες και ευτελείς εκδηλώσεις των τελευταίων ετών ο κόσμος να μην έχει εμπιστοσύνη και να μην κάνει τον κόπο να έρθει μέχρι την Κρύα
ειναι γεγονος ότι τα Τροφώνια απαξιώθηκαν από τους πολιτικούς και τους κρατούντες τα τελευταία χρόνια . Προχειρότητα σχεδιασμού , μηδαμινή προβολή , ελάχιστη συμμετοχή φορέων , εκδηλώσεις χωρίς φαντασία και πρωτοτυπία . Μια ανώδυνη Τέχνη ( με φωτεινές ευτυχώς εξαιρέσεις ) στην υπηρεσία μιας μετριοκρατίας πολιτικών και ενός αδιάφορου κοινού. Οι εκδηλώσεις δεν διοργανώνονται για να αρέσουν και να λειτουργούν σαν αισθητικές προτάσεις . Γίνονται από κεκτημένη ταχύτητα .
Δεν θίξαμε το θέμα πολιτικά ή τουλάχιστον όχι μόνο έτσι. Συμφωνώ ότι οι εκδηλώσεις δεν ήταν οργανωμένες, η πολιτική αρχή του τόπου απουσίαζε (πλην λίγων εξαιρέσεων) και δεν υποστήριξε επαρκώς. Ούτε προβολή, ούτε επαρκής σχεδιασμός υπήρξε.
Η επιλογή των εκδηλώσεων όμως ήταν πολύ καλή.
Έστω και αν οι πολιτικές αρχές του τόπου δεν υποστήριξαν ή στο πέρασμα του χρόνου υποβάθμισαν την ποιότητα των εκδηλώσεων, που είναι οι συνδημότες μας (γνωρίζω αρκετούς που απουσίαζαν) που μπορούν να εκτιμήσουν αισθητικά και καλλιτεχνικά τις σημαντικές εκδηλώσεις;
Που είναι οι γονείς και τα παιδιά όταν ο παραμυθάς Στέλιος Πελασγός ξεδίπλωνε τις ιστορίες του, συζητώντας ταυτόχρονα με τα παιδιά μέσα στο παραμυθένιο τοπίο της Κρύας;
Ακόμα και αν γίνονται από «κεκτημένη ταχύτητα» κάποιες από τις εκδηλώσεις ήταν εξαιρετικές και όμως τα ίδια λιγοστά άτομα τις παρακολουθήσαμε.
Δεν προσπαθούμε να μαλώσουμε κάποιους ή κάποιες, απλά να καταγράψουμε απόψεις.
δεν μαλώνουμε κάποιους ούτε υποβαθμίζουμε την σημασία των πολιτιστικών εκδηλώσεων. Απλώς διαπιστώσεις κάνουμε γιατί τυχαίνει να παρακολουθούμε το θεσμό από την γέννησή του . Δεν έχει να κάνει με τις φετεινές εκδηλώσεις. Είναι απλώς μια άποψη.
Είναι δύσκολο να θίξεις και να αιτιολογήσεις την απουσία χωρίς να παραθέσεις μια λίστα από διότι…
Νομίζω πως αυτή η πόλη υποφέρει από μια και μόνη απουσία : την απουσία αισθητικής.
Αλλιώς δε θα δεχόταν αδιαμαρτύρητα να σκαφτεί απ’ άκρη σ’ άκρη 3 φορές τούτο το καλοκαίρι.
Δε θα δεχόταν να αντικρίζει επί 3 χρόνια το τσίγκινο τείχος της πλατείας ως την υπέρτατη εικαστική παρέμβαση (αλήθεια στην πλατεία φτιάχνουν σταθμό metro? Τι διάολο!)
Δε θα ανεχόταν όλο αυτό το σκουπιδομάνι στο ποτάμι.
Δε θα πέταγε τα μπάζα στο λόφο πάνω από το Ζαγαρά με θέα το κάστρο
Δε θα δεχόταν να μείνει σε πολυτελείς πολυκατοικίες με πισίνες χωρίς όμως πεζοδρόμια
Έχω την αίσθηση πως η αισθητική των περισσότερων ανθρώπων τούτης της πόλης εξαντλείται στο να ταιριάξουν το πουκάμισο με τη γραβάτα, τη γόβα με το τσαντάκι (και πώς να ανεβείς με τη γόβα στην Κρύα?) και την κουρτίνα με το σαλόνι…
Σαφώς κι έχει πολλές πολιτικές προεκτάσεις άλλα όχι μόνο τέτοιες, διότι είναι πολύ βολική άποψη η μετατόπιση των ευθυνών όμως συνήθως η αλήθεια είναι πολύ πιο απλή.
Το ανώδυνο μότο: για ότι συμβαίνει φταίει κάποιος-οι άλλος-οι. Δεν είμαι έγω ο αρμόδιος.
Η μοναδική παρέμβαση (κι αυτή ανώδυνη) είναι μια συνήθως ανώνυμη και σχεδόν πάντα κακοπροαίρετη κριτική. Και κατ’ αυτόν τον τρόπο διαμορφώνονται οι κοινωνικές, οι επαγγελματικές και φευ πολύ συχνά και οι προσωπικές σχέσεις της πλειοψηφίας.
Εσχάτως αναρωτιέμαι εάν οι ελάχιστες εξαιρέσεις που υπάρχουν, εξυπηρετούν και κάποιον άλλο σκοπό εκτός από το να επιβεβαιώνουν τον κανόνα…
Καλημέρα.
Άμα βλέπεις την πισίνα τι το θέλεις το πεζοδρόμιο;
Συνέταιροι στην απαξίωση όλοι βολεμένοι στα κατασκευασμένα σκηνικά τους, στις μοδάτες εξόδους, στα εντυπωσιακά αυτοκίνητα, στο πρώτο τραπέζι του νέου μαγαζιού, στο κουμπί της Σούλας. Ενοχλητικές, αντιαισθητικές και φτηνές επιλογές επιδειξιομανίας. Πρόχειρα σκηνικά στημένα για κοινωνική καταξίωση.
Αυτοί οι λίγοι που είδατε στις εκδηλώσεις είναι λίγο πολύ το δυναμικό της πόλης που αγαπά την τέχνη. Δεν ξέρω αν είναι λίγο ή πολύ, ξέρω όμως ότι αν βλέπατε περισσότερους, κοινωνικές και πολιτικές σκοπιμότητες θα τους έσερναν από τη μύτη. Βλέπε εκδηλώσεις συλλόγων της πόλης, τολμάει να μη πάει το «φκιασίδι» της πόλης; Όχι βέβαια!!!
Ευτυχώς που κάποιες φορές οι συνηθισμένοι «τρελοί» της πόλης βγάζουν το φίδι από την τρύπα, όσο υπάρχουν αυτοί, υπάρχει ελπίδα. Και εσείς γονείς ξεκουνηθείτε.
Όσο για την πολιτική ηγεσία, σιγά μην είναι ο πολιτισμός στην ατζέντα τους.
συμφωνω απολυτα με τον/την bracken. ο πολιτισμος ξεκινά απο την καθημερινοτητά μας και δεν τελειώνει απλά σε μια πολιτιστική εκδήλωση. πολιτισμος ειναι η καθαριοτητα , η αρχιτεκτονική , ο σεβασμος στον ανθρωπο . και σε αυτή την καθημερινοτητα συμμετεχουμε ολοι.
Δημοσίευση σχολίου